Kalòs ìrtate stin Ελληνικής Salentina

Στα ελληνικά σημαίνει "καλημέρα" και βρίσκεται στον αρχαίο μεσαπικό δρόμο που συνέδεε το Λέτσε με το Otranto. Τα πιο σπουδαία μνημεία είναι: η Εκκλησία Matrice του Αγίου Brizio, που βρίσκεται εκεί όπου στην αρχαιότητα βρισκόταν ο θρησκευτικός ναός των Ελλήνων και μια εκκλησία του 18ου αιώνα αφιερωμένη στον Άγιο Αντώνιο. Στο εκκλησάκι του San Vito ένας μονόλιθος που ονομάζεται "ιερός τόπος αγάπης" υψώνεται από το πάτωμα; χρησιμοποιούνταν κατά την τελετή της γονιμότητας, στις οποίες πρωταγωνιστούσαν οι νέες σύζυγοι.

CARPIGNANO SALENTINO βρίσκεται 70 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας στο νότιο τμήμα του Salento ,δέκα χιλιόμετρα από τις Αδριατικές ακτές και 15 χιλιόμετρα από το Οτράντο.
Η περιοχή επίσης περιλαμβάνει τον τομέα του Serrano.Το όνομα CARPIGNANO «καρπ» προέρχεται από τη γλώσσα των Μεσσαπίων και σημαίνει βράχος ή κορυφή λόφου .Στα ρωμαϊκά χρόνια η πόλη ήταν σημαντική χάρη στην τοποθεσία της που ήταν κοντά στον δρόμο Traiana-Costantiniana. Το ίδιο σημαντικοί ήταν και οι βυζαντινοί μοναχοί "Basiliani" .Οι "Basiliani" , βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή Κατά τον 9ο και 10ο αιώνα και εισήγαγαν την ελληνική γλώσσα στην περιοχή. Το Carpignano είναι μέρος της περιοχής που χαρακτηρίζεται από έντονα ελληνικά στοιχεία αλλά ,σήμερα ,ο πληθυσμός της , δεν μιλά τη "Griko"( μια διάλεκτο με ελληνική προέλευση), σε αντίθεση με άλλους κάτοικους κοντινών περιοχών. Στοιχεία αυτών των χρόνων είναι επίσης , η βυζαντινή κρύπτη Cristina, που χρονολογείται από το 10ο αιώνα μ.Χ. Αυτή η κρύπτη χαρακτηρίζεται από μια σειρά παλαιών νωπογραφιών . Όχι μακριά από εκεί βρίσκεται κι’ένα "menhir" των αγροτικών χρόνων. Δεν λείπουν βέβαια το Palazzo Ducale και η μητρόπολη της πόλης όπου από τον πύργο της μπορεί κανείς να θαυμάσει την υπέροχη θέα.

Το όνομα του πρέπει να προέρχεται από το Λατινικό "castrum" (κατασκήνωνση) ή από το ελληνικό "κάστρον", αλλά το χωριό προσφέρει ένα ιστορικό κέντρο που χαρακτηρίζεται από ένα μεσαιωνικό κτίσμα και από πολυάριθμα σπίτια γύρω από την αυλή. Τα πιο ενδιαφέροντα μνημεία στο Castrignano είναι: το Πάρκο του Pozzelle, προορισμένο να μαζεύει τη βροχή˙ το Κάστρο των βαρώνων, που μνημονεύεται σε μια περγαμηνή από τον Κάρολο του Angiò, και στα αρχαία χρόνια ήταν περιτριγυρισμένο από τάφρο και εξοπλισμένο με κινητή γέφυρα.

Επηρεάστηκε ιδιαίτερα από την ελληνική κυριαρχία, όσον αφορά τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και την κουλτούρα, και οι πρώτες ανθρώπινες εγκαταστάσεις στη ζώνη χρονολογούνται πίσω στην εποχή του χαλκού. Δοξάζει το "Μονόλιθο Zollino", που βρίσκεται ακριβώς πάνω στο βράχο σε υψόμετρο περίπου 4,3 μέτρα, και το "Μενίρ Sant'Anna" που, κατά τα αρχαία χρόνια, λειτουργούσε ως τύμβος, στη μνήμη ανθρώπων ευγενικής καταγωγής.

Η προέλευσή του είναι βυζαντινή. Οι μαρτυρίες από τη μεσαιωνική περίοδο δηλώνουν την ύπαρξη στη ζώνη αυτή "εγγράφων" από το Αββαείο του Αγίου Νικολάου του Casole. Πολύτιμο είναι το ξωκκλήσι της Conella από τα τέλη του 500 και οι υπέροχες νωπογραφίες, που φυλάσσονται στο ξωκκλήσι του S. Giovanni Batiste του 1621, βιογραφικές μαρτυρίες του Αγίου, (από τη γέννησή του μέχρι την τραγική του αποκεφάλιση).